Ankerworm:

Wetenschappelijke naam

  Lernaea sp.

Categorie

  Parasiet, schaaldieren.

 Afbeelding veroorzaker



 

Eigenschappen veroorzaker

  De naam doet vermoeden dat het om een worm gaat,maar
 niets is minder waar. Het is een parasiet die tot de
 schaaldieren behoort maar op een worm gelijkt. Soms
 worden ze ook verward met bloedzuigers.
 Hun lengte varieert tussen de 5 en 22mm, al naar gelang
 de soort.
 Het langwerpige lichaam eindigt op het ankervormig
 hoofd dat dient ter fixatie in de vis en bevat het voor
 schaaldieren typische chitine. Via dit ankerapparaat
 worden er verteringssappen in de vis gespoten en zullen
 ze zich voeden met dit verteerde weefsel. Aan het andere
 uiteinde vinden we de twee eizakjes.(vrouwtjes)
 De levenscyclus van deze parasiet is ook typisch en wordt
 sterk beïnvloed door de omgevingstemperatuur en duurt
 tussen de 15 à 35 dagen.

 De volwassen en bevruchte
 vrouwtjes laten hun eitjes los in het water en deze zullen
 twee, zonder noodzaak aan gastheer, stadia doormaken
 alvorens ze terug opzoek gaan naar een geschikte
 gastheer. Deze iets grotere larven zetten zich vast in de
 buurt van de kieuwen en zullen daar paren met de
 mannetjes. De bevruchte vrouwtjes verlaten de kieuw zone
 en gaan zich meer achteraan het lichaam vastzetten waar
 ze zich extra gaan voeden en hun schaaldiervorm zullen
 ombouwen naar de wormachtige vorm. In deze
 hoedanigheid zijn ze duidelijk waar te nemen op de vis.
 Een nieuwe cyclus kan beginnen. De oudere exemplaren
 sterven af en laten de gastheer los, maar niet zonder de
 typische schade op het lichaam achter te laten.  

Uitwendige tekens

  Deze relatief grote parasiet is duidelijk op de vis te
 bemerken (in volwassen vorm). Zijn kop is diep ingegraven
 in de huid van de gastheer en dit kan kleine bloedingen en
 wondjes veroorzaken. In het vroege stadium zijn ze vaak
 te vinden in de buurt van de kieuwen terwijl ze later wel
 eens meer te vinden zijn op het achterlichaam van de vis.
 De verteringssappen gaan jeuk veroorzaken en de vis gaat
 zich schuren tegen alle mogelijke objecten.
 De aangetaste vis kan serieus wat gewicht kwijtspelen,
 wordt ook wat lusteloos tot lethargisch en gaat soms
 op de rug zwemmen of op z'n kop hangen.
 Door het schuren kunnen er open wonden ontstaan, kunnen
 er schubben verdwijnen en krijgen andere infecties volop
 de kans om de vis via deze weg binnen te dringen.

Inwendige tekens

  Primair geen, tenzij op de kieuwen.
 Secundaire infecties kunnen natuurlijk ook inwendige
 letsels veroorzaken.

Afbeelding zieke vis
 

  

 

Overdracht

  Via de gekende levenscyclus. De larven kiezen wel een
 geschikte gastheer. Kunnen via planten of uitgezette vis
 in vijvers of aquaria terecht komen.

Besmettingsgevaar

  Groot.

Behandeling

  Grotere parasieten kan je met het aangepaste gereedschap
 verwijderen en de wonde nadien ontsmetten.
 Besmette vissen kunnen in afzonderingsbaden, met medicijn
 en in de handel zijn deze producten courant verkrijgbaar.
 Zoals steeds zijn sommige medicamenten schadelijk voor
 andere vissoorten.

Mortaliteit

  Niet groot indien men tijdig behandelt. Behandeling dient
 wel rekening te houden met de levenscyclus van de
 parasiet en moet dus herhaald worden volgens voorschrift.
 Ook aandacht schenken aan eventuele secondaire infecties.

top        terug naar parasieten    terug naar visziekten