Huidtroebeling:
|
Wetenschappelijke naam |
Costia necatrix, Chilodonella, Trichodina sp. |
|
Categorie |
Protozoa. Flagellaten, ciliaten |
|
Afbeelding veroorzaker |
|
|
Eigenschappen veroorzaker |
Costia necatrix of
Ichthyobodo: behoren tot de groep van de flagellaten. Hebben gewoonlijk 2 lange en 2 korte staartjes om zich voort te bewegen. Lengte tussen 6-12 micrometer. Boonvormig. Klassiek wordt er een soort van vloeistof in de vis gespoten om het weefsel te kunnen opnemen. Deze stof zorgt voor irritatie van de vis. Hechten zich vooral aan de huid of kieuwen. Ziekte ontstaat vooral na de winter (koud water)wanneer de vissen zich terug gaan voeden. De vermenigvuldiging gebeurd snel,treft vooral jonge vissen en kan dodelijk zijn. Zonder gastheer kan deze indringer het slechts een aantal uren overleven. Chilodonella: behoort tot de groep van de ciliaten en gebruiken de trilhaartjes om te bewegen. Lengte tussen 100 en 150 micrometer. Ovaalvormig. In de aanvangsfase nestelt hij zich op de kieuwen, pas later over het ganse lichaam te vinden. Het is ook een typisch koud water beestje en heeft ook een snelle vermenigvuldigingscyclus. Trichodina: behoort tot de groep van de ciliaten. Diameter van +/- 50 micrometer. Ronde vorm met veel trilhaartjes. Vooral op kieuwen en huid te vinden. Voedt zich met de afgeschraapte huidcellen. Typische vermenigvuldiging door celdeling. Zonder gastheer overleven ze niet lager dan 24 à 32 uren. |
|
Uitwendige tekens |
Alle verwekkers lokken
meestal dezelfde symptomen uit. In het begin zijn de vissen geprikkeld en gaan ze het typische schuurgedrag vertonen. Na een tijdje kunnen ze wat lethargische worden en ze hebben ook de neiging om minder te eten en te vermageren. Bij aantasting van de kieuwen vertonen ze tekens van ademnood en kunnen naar de oppervlakte komen om er lucht te happen. Ook kenmerkend is de verhoogde productie van slijm en deze heeft een witgrijze tot soms blauwe kleur. Het lijkt alsof de vis donkerder wordt van kleur. Soms aantasting van de vinnen. |
|
Inwendige tekens |
Meestal geen, maar soms
kunnen de ingewanden aangetast worden. |
|
Afbeelding zieke vis |
 |
|
Overdracht |
Door rechtstreeks contact
met zieke vissen. De parasieten kunnen ook een tijdje vrij rondzwemmen en opzoek gaan naar een andere gastheer. Ook aangetast levend voer kan besmet zijn. |
|
Besmettingsgevaar |
In
aquaria redelijk groot, vooral door rechtstreeks contact en rondzwemmende parasieten. Dikwijls gaat deze ziekte gepaard met andere besmettelijke aandoeningen. |
|
Behandeling |
Als
men de juiste behandeling wil instellen, moet men ook de juiste oorzaak kennen en dit kan meestal alleen maar na het laten onderzoeken van een afstrijkje van de huid van de besmette vis. Gezien de beperkte levenscyclus van deze parasietachtige is een quarantaine van de geïnfecteerde vis zeker een noodzaak. Hier zal keukenzout en een verhoogde water- temperatuur zeker helpen. In de handel zijn ook tal van aangepaste middelen te verkrijgen. (vooral in aquaria) |
|
Mortaliteit |
Indien niet behandeld kan
deze aandoening dodelijk zijn, vooral jonge vissen hebben het meeste kans op sterfte. Gezonde volwassen vissen hebben er iets minder last van, maar het zijn de reeds verzwakte vissen die vatbaarder zijn, zeker indien ze al andere infecties hadden. |
