karperluis of visluis:
|
Wetenschappelijke naam |
Argulus sp. |
|
Categorie |
Parasiet, schaaldieren. |
|
Afbeelding veroorzaker |
|
|
Eigenschappen veroorzaker |
Is een van de grootste
parasieten op de vis en heeft een grootte tussen de 5 en 10mm. Je kan ze dan ook goed waarnemen met het blote oog. Ze behoren tot de groep van de kreeftachtige en ze hebben dus ook een pantser. Ze voeden zich door met een soort angel de huid te doorboren en verteringssappen in te spuiten. Vervolgens zuigen ze met hun slurfachtige mond lichaamsvochten uit de vis. Ze hebben, zoals vele parasieten een hoog reproductie tempo en de vermenigvuldiging gebeurt op de vis. Het wijfje verlaat de gastheer en zal de eitjes leggen op bv planten of stenen en tussen 20 à 30 dagen zijn de kleintjes actief en gaan ze op zoek naar een gastheer om zich verder te ontwikkelen. De volwassen luizen kunnen tot 5 dagen overleven zonder gastheer. Het zijn trouwens goede zwemmers en vinden indien nodig snel een andere gastheer. |
|
Uitwendige tekens |
Zoals reeds aangehaald zijn
deze parasieten wel tot 10mm groot en in principe dus makkelijk opspoorbaar met het blote oog. Ze zoeken echter vaak plaatsen achter vinnen en in de buurt van het hoofd en op deze manier kan je ze wel eens missen bij een te snelle inspectie. Op vinnen zijn ze gemakkelijker te zien dan op de huid, al naar gelang de huidskleur van de vis. De vis zal meestal tekens van ontstekingsreactie vertonen op de vele beten van de luis en zal ook onrustiger rond zwemmen en eventueel gaan schuren en schichtig zwemmen. Indien er erg veel luizen zijn kan de vis lethargisch worden en zul je zeker rode vlekjes opmerken daar waar de luizen zich hebben vastgehecht. |
|
Inwendige tekens |
Indien de luizen op de
kieuwen zitten zal je daar ook letsels zien. |
|
Afbeelding zieke vis |
 |
|
Overdracht |
Zwemt van vis naar vis. |
|
Besmettingsgevaar |
Groot. Ook secundaire
infecties door andere bacteriën zijn erg reëel en vormen een potentieel gevaar. De karperluis kan op vele manieren in de vijver terecht komen, zoals bv vogels die voordien de luizen oppakten en ze een gratis rit gaven naar de volgende vijver. |
|
Behandeling |
Het uitroeien van
karperluis is niet zo eenvoudig, zeker gezien de levencyclus van deze parasiet. Je kan natuurlijk trachten om de luizen manueel (pincet) te verwijderen en de huid te ontsmetten, maar dit is in grotere vijvers een niet haalbare opties. Behandeling met orgaanfosfaten is meestal doeltreffend en zijn bij de speciaalzaak verkrijgbaar.(wetgeving in België legt gebruik ervan aan banden) Wel op te merken valt dat deze producten niet onschadelijk zijn voor andere vissoorten zoals bv windes en bovendien zijn deze producten erg duur. Ook voor mensen zijn deze producten gevaarlijk gezien ze neurotoxisch zijn. Er zijn in de detailhandel wel veilige en doeltreffende middelen te vinden. Het is van erg groot belang om de behandeling een 2 tal keer te herhalen, met 10 dagen interval, om ook de eitjes en de jongen te doden. Volg de instructies van de fabrikant! |
|
Mortaliteit |
Bij tijdige behandeling is
er nauwelijks of geen sterfte. Bij massale invasie en niet behandeling kan de vis sterven aan uitputting of secundair opgelopen infecties. |
