Schimmelziekte:
Wetenschappelijke naam |
Saprotegnia, Achlya, Aphanomyces, Dictyuchus. |
Categorie |
Protista, waterschimmels. |
Afbeelding veroorzaker |
|
Eigenschappen veroorzaker |
Deze waterschimmels komen
in bijna alle waters voor en zijn in normale omstandigheden niet schadelijk voor de gezonde vis. Ze zijn saprofyt en necrofiel (gebruiken aftakelend en dood weefsel van de gastheer). Saprotegna veroorzaken vernietiging van huidweefsel en gaan de weerstand van deze voor de vis belangrijke barrière verzwakken. Het is bekend dat ook de viseieren kunnen worden aangetast en dit geldt zowel voor de onbevruchte als bevruchte eitjes. |
Uitwendige tekens |
Deze schimmels tasten de
huidlagen van de vis aan en meestal zie je de eerste verschijnselen op het hoofd en de vinnen van de vis en bij niet behandelen kan het hele lichaam bedekt geraken met schimmels. De witgrijze vlekken zijn de vezelige zwamvlokken van de schimmel die snel groeien tot vlokken katoenachtige cirkelvormige letsels. In een later stadium kan de kleur naar bruin of groen veranderen door algenvorming op de schimmel. Verder kan de vis, indien de infectie ernstig is, lethargisch worden, evenwichtsstoornissen vertonen en tekens van ontsteking hebben. |
Inwendige tekens |
Eventueel de kieuwen indien deze zijn aangetast. |
Afbeelding zieke vis |
![]() Saprotegnia besmetting bij vis. ![]() Achlya infectie op kikker. |
Overdracht |
Sporen van de schimmel
kunnen op gelijk welke manier worden overgebracht. De tweede generatie van de sporen zijn het meest besmettelijk. |
Besmettingsgevaar |
Zoals reeds eerder
aangehaald is de kans op besmetting groot bij vissen die reeds erg verzwakt of ziek zijn. Het komt minder voor dat de schimmel een primaire oorzaak is. Dus eerder infectie op bestaande open wonden en zwakke vissen. Vissen hebben een natuurlijke bescherming tegen deze schimmels. Ze vernieuwen regelmatig hun slijmlaag en zo zullen ook de aanwezige sporen verdwijnen. Er zijn ook chemische stoffen in het slijm die de groei van de sporen afremmen en er is een cellulaire reactie op de groei van de zwamvlokken. Een belangrijk gegeven is de omgevingstemperatuur die een grote rol zal spelen in de ontwikkeling van de infectie. |
Behandeling |
Schimmelinfecties zijn
moeilijk te voorkomen en te behandelen, temeer omdat de waterschimmels alom aanwezig zijn in het water. Ze zullen alleen vissen aantasten die verzwakt zijn, wonden hebben of een minder goed werkend immuunsysteem hebben. Er zijn verschillende producten op de markt verkrijgbaar, maar vele, zoals malachiet groen en formaline, zijn ook schadelijk voor de mens en dus niet altijd aan te raden. Waterstofperoxide en natriumchloride (zout) zijn vaak simpele en doeltreffende middelen. Aanhoudende stress situaties zijn vaak de aanleiding tot velerlei aandoeningen en deze stress wegnemen of verminderen zal ook veel helpen. Zeker moet er aandacht besteed worden aan de onder- liggende infectie of aandoening die de vis verzwakte en deze moet dan ook mede behandeld worden. |
Mortaliteit |
De meeste infecties zijn
eerder oppervlakkig en zullen de onderliggende spieren niet aantasten, juist de huid. Indien niet behandeld is de ziekte zeer ernstig en kan ze leiden tot de dood ten gevolge van het falen van het waterhuishoudingssysteem of bij aantasting van de kieuwen door ademhalingsproblemen. Alles hangt ook af van de initiële infectie, groeikracht en snelheid van de schimmel, hoeveelheid aangetast weefsel en de individuele weerstand van de vis. |