TBC:
|
Naam veroorzaker |
Mycobacterium sp. Mycobacterium marinum. |
|
Wetenschappelijke naam |
Vis Tuberculosis |
|
Andere namen |
Vis TBC, zwembassin- of aquariumgranuloom. |
|
Categorie |
Bacterie. Gram positief. |
|
Afbeelding veroorzaker |
|
|
Eigenschappen veroorzaker |
De mycobacterium marinum
is genetisch gezien een naaste verwant van de mycobacterium tuberculosis en kan vooral bij koudbloedige zoals vissen en kikkers TBC veroorzaken. Andere variëteiten kunnen bij de mens bv lepra ofte melaatsheid veroorzaken. Het is een staafvormige gram positieve bacterie die in tegenstelling met andere gram+ bacteriën wel mobiel is en de neiging heeft tot het vormen van kolonies. Verder is het een aërobe bacterie die redelijk traag groeit (celdeling tussen 16 en 20 uur) en heeft ze een hydrofoob karakter. Anti bacteriële middelen hebben geen effect op deze gram positieve bacterie. |
|
Uitwendige tekens |
In het beginstadium zijn er
geen symptomen te zien en men zou alleen via een labo onderzoek de diagnose kunnen stellen. Verder zijn er in een laat stadium een ganse serie tekens op te merken aan de besmette vis, maar die zijn meestal niet echt typisch, of alleen, voor TBC infecties. De eetlust kan afnemen waardoor de vis ook zal vermageren, gezwollen buik, uitpuilende ogen, huidletsels met inclusief open wonden en zweren, vin- en staartrot, schubben die uitvallen en in extreme gevallen kunnen er ook afwijkingen te zien zijn aan de ruggengraat. Deze skeletmisvormingen en het lethargisch zijn van de vis maken hem een erg makkelijke prooi voor de rovers. |
|
Inwendige tekens |
Op de inwendige organen,
vooral nieren,lever,milt en darmstelsel, zijn er vies grijze tuberkels te bespeuren die afgestorven weefsel bevatten en soms naar de zwarte kant neigen. Deze vervormingen kunnen tussen 1 en 5 mm groot worden en ook op de huid van de vis te vinden zijn. |
|
Afbeelding zieke vis |
 Aangetaste bek van een vis.  Huidletsels tgv TBC. |
|
Overdracht |
Via
rechtstreeks contact met besmette vissen, via uitwerp- selen die geïnfecteerd zijn of door het eten van kadavers van besmette vissen. In tegenstelling met vele andere ziekten, worden vooral oudere vissen getroffen. |
|
Besmettingsgevaar |
Het
probleem is dat er de symptomen pas optreden in een erg laat stadium en er al vele lotgenoten kunnen besmet zijn zonder dat men dit kan vaststellen. Deze ziekte is overdraagbaar op de mens via open wonden. |
|
Behandeling |
Een
behandeling is meestal te laat, mede omdat de ziekte pas in een vergevorderde fase zal gediagnosticeerd worden. Een echte remedie is er dus niet en beperkt zich dan ook meestal tot het verwijderen van de besmette vis. Antibiotica zouden kunnen werken maar moeten om goed te zijn worden ingespoten. |
|
Mortaliteit |
Kan hoog oplopen, vooral in
kleinere waters en zeker in aquaria. |
